مقایسۀ روش آنتی ژنمی pp۶۵ و pcr کیفی برای تشخیص ویروس سیتومگال در بیماران دریافت کننده پیوند سلول های بنیادی خونساز

هدف: ویروس سیتومگال انسانی بیماری‏زای اصلی ای است که سلامت بیماران دریافت کننده پیوند سلول های بنیادی خون‏ساز را تهدید می کند. برای تشخیص و پایش عفونت ویروس سیتومگال انسانی در دریافت کنندگان پیوند از روش های به‏خصوصی استفاده می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی روش های آنتی ژنمی pp65 و pcr کیفی در پایش ویروس سیتومگال در این بیماران انجام شد. مواد و روش ها: تعداد 179 نمونۀ بالینی از 41 بیمار بررسی شد. در این مطالعه از یک pcr کیفی خانگی معتبر شده و از یک روش آنتی‏ژنمی تجاری استفاده شد. در نهایت نتایج به‏دست آمده به وسیلۀ یک روش real-time pcr کمّی به عنوان استاندارد طلایی ارزیابی شد. نتایج: عفونت ویروس سیتومگال انسانی در 8/26 درصد و 6/42 درصد از بیماران به‏ترتیب بر‏اساس روش های آنتی ژنمی و pcr کیفی مشاهده شد. از مجموع 179 نمونه بالینی، 8/50 درصد به‏وسیلۀ هر دو روش منفی بود و 2/21 درصد به‏وسیلۀ هر دو روش مثبت شد. از سوی دیگر؛ 3/26 درصد نمونه ها منحصراٌ به‏وسیلۀ pcr کیفی نتیجه مثبت را نشان داد و 7/1 درصد تنها به‏وسیله روش آنتی ژنمی، مثبت شد. مقایسه نتایج به‏دست آمده با روش real-time pcr نشان داد که روش pcr کیفی دارای حساسیت بیشتری نسبت به روش آنتی ژنمی است (7/98 درصد در مقابل 7/45درصد). با این وجود ویژگی هر دو روش با هم برابر بود (8/96 درصد). به علاوه نتایج کمّی حاصل از روش آنتی ژنمی دارای همبستگی مناسبی با روش real-time pcr است (0001/0 >p 715/0r=). نتیجه گیری: هر دو روش آنتی ژنمی و pcr کیفی دارای نقایصی خاصی در تشخیص مؤثر عفونت ویروس سیتومگال انسانی است. از این‏رو به نظر می رسد مدیریت مناسب عفونت ویروس سیتومگال انسانی در بیماران پیوندی نیازمند روش های حساس کمّی دیگری همچون qpcr است.